သမိုင္းအရႀကည့္မယ္ဆိုလို ့ရွိရင္သမိုင္းပညာရွင္ ေဒါက္တာသန္းထြန္းကိုယ္တိုင္ေၿပာသြားတာရွိတယ္

သမိုင္းအရႀကည့္မယ္ဆိုလို ့ရွိရင္သမိုင္းပညာရွင္ ေဒါက္တာသန္းထြန္းကိုယ္တိုင္ေၿပာသြားတာရွိတယ္။ကခ်င္ၿပည္နယ္ ဟာ ဘယ္တုန္းကမွ ေၿမၿပန္ ့က ဗမာေတြရဲ ့လက္ေအာက္မွာမရွိခဲ့ဘူး။ ကခ်င္ေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကို ယံုႀကည္ လို ့ ေလးစားလို ့လြတ္လပ္ေရးအတူတူေတာင္းမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ေတာင္းခဲ့တာ။ အဲဒီလိုလူမ်ိဳးစု အဖြဲ ့အစည္း တစ္ခု ကို ဗမာစစ္တပ္မွာရွိတဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြက တမင္ႏွစ္ေပါက္တစ္ေပါက္ရိုက္ၿပီးေတာ့ က်ံဳးသြင္းတာ။

 

 

တရုတ္၊ အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္၊ အိႏိၵယ အဲဒီအင္အားစု ေလးစုနဲ ့ဥေရာပသမဂၢကၽြန္ေတာ္တို ့ဆီကိုလာၿပီးေတာ့ သူတို ့အႀကံနဲ ့သူတို ့၊ သူတို ့အက်ိဳးစီးပြားနဲ ့သူတို ့ၿပန္၀င္လာႀကတယ္။ ဒီၿပန္၀င္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို ့ၿပည္သူေတြမွာႏိုင္ငံေရးအခံ၊ အေတြးအၿမင္၊ စိတ္ဓာတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကိုယ္ခံမရွိဘူး၊တိုး တက္မလာ ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေရွ ့ေလ်ွာက္မွာေကာင္းတဲ့အပိုင္းရွိသလိုပိုၿပီးေတာ့လည္း ဆိုးလာႏိုင္တယ္ လို ့လည္း ကၽြန္ေတာ္ၿမင္တယ္။ႏိုင္ငံေရးကစားတဲ့၊ စီးပြားေရးကစားတဲ့ အက်ိဳးအၿမတ္ထုတ္ တဲ့သူေတြ အရမ္းမ်ားလာတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီတစ္ခါတိုင္းၿပည္မွာ ေခါင္းေဆာင္မႈ အသံုးမက်ရင္ေတာ့ ဒုတိယအခြင့္ အလမ္း ၿပန္ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ဆိုလိုတာကတစ္စစီကို စုတ္ၿပတ္သြားမယ့္အေနအထားမ်ိဳးၿမင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တို ့ဆီကိုတရုတ္၀င္လာတာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ အေမရိကန္ ၿပန္၀င္လာတာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ အဂၤလိပ္ ကၿပန္၀င္ လာတာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ ဂ်ပန္ကလာတာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ အကူအညီေပးတဲ့အခါ လူသားခ်င္း စာနာတဲ့အကူ အညီဘဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ စီးပြားေရးဖြံ ့ၿဖိဳးဖို ့ဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ေငြသန္း ကို ရာနဲ ့ခ်ီၿပီးေပးမယ္။ ဒါေတြက တကယ္ တမ္းေၿပာ ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ႏိုင္ငံက ၿပည္သူအမ်ားစု ခၽြတ္ၿခံဳက်ေနတဲ့အခါဆိုေတာ့၊ ၿပာပံုေပၚ မွာေရာက္ေန တဲ့အေၿခအေနမ်ိဳးမွာဆိုေတာ့ ေဒၚလာတစ္သန္းဘဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ တစ္ေသာင္းဘဲၿဖစ္ၿဖစ္၊တစ္သိန္းဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကမာၻ ့ဘဏ္တို ့ အဂၤလန္တို ့ကေပးတဲ့အခါမွာ အားလံုးက၀မ္းလည္းသာတယ္၊ ေက်းဇူးလည္းတင္ႀကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီပိုက္ဆံေတြ၀င္လာတာက တကယ္တမ္းေၿပာရရင္ ႏိုင္ငံၿခားအကူအညီဆိုတာ မရွိဘူးခင္ဗ်။
အလကား ထမင္းေကၽြးတာမဟုတ္ဘူး။ သူတို ့က ကၽြန္ေတာ္တို ့ကိုခ်စ္လို ့ ဒီလိုပိုက္ဆံပစ္ေပးတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေတြက ေထာင္ၿမင္ရာစြန္ ့ပံုစံမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ။ ဘီလီယံနဲ ့ခ်ီၿပီး အက်ိဳးရွိ မယ့္ေနရာ မ်ိဳးမွာ ေဒၚလာသန္းတစ္ရာေလာက္ေပးလိုက္ရတာ သူတို ့အတြက္ ၿပႆနာမရွိဘူး။ အဲဒါ ကိုၿမင္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ၿပည္သူေတြက ေငြထုတ္ႀကီးေတြပိုက္ၿပီး ၀င္လာတဲ့သူေတြကိုေက်းဇူး ရွင္ႀကီးေတြ၊ ကယ္တင္ရွင္ႀကီးေတြလို ့မွတ္ယူၿပီး သေၿပပန္းနဲ ့ႀကိဳေနမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ႏိုင္ငံအတြက္ ၿပႆနာရွိႏိုင္တယ္။

အရင္က စီမံကိန္းေတြဆြဲၿပီးေတာ့ တရုတ္နဲ ့ဘဲ လက္မွတ္ထိုးထိုး၊ တၿခားနိုင္ငံေတြနဲ ့ဘဲထိုးထိုး ၿပည္သူက ဘာမွေၿပာပိုင္ခြင့္မရွိတဲ့အေနအထားမ်ိဳးမွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစားေတြက လုပ္သြားခဲ့တယ္။ ဗိုလ္ခင္ ညြန္ ့တို ့လက္ထက္ကတည္းကတရုတ္နဲ ့တအားေရာၿပီး အထက္ဗမာၿပည္တစ္ခုလံုးမွာ ဗမာစကား ကို တခြန္းမွမေၿပာတတ္တဲ့ ယူနန္ဘက္ကသူေတြကို မွတ္ပံုတင္ေတြ ထုတ္ေပးတာေတြ လုပ္လာခဲ့ တယ္။ ေလာေလာဆယ္ လူေတြသိေနႀကတာက ဘဂၤလီေတြ၊ ရိုဟင္ဂ်ာေတြ ကို ႏွင္ဖို ့ေလာက္ ဘဲေၿပာေနႀကေပ မယ့္ သူတို ့က ကၽြန္ေတာ္တို ့ႏိုင္ငံအတြက္ အဓိကအႏ ၱရာယ္မဟုတ္ဘူး။ တကယ္က အထက္ဗမာၿပည္တစ္ခုလံုးအဓိက မႏ ၱေလးမွာ တရုတ္ရဲ ့စီးပြားေရးေတြရွိတယ္။ သူတို ့က ေၿမေတြ ကိုလိုက္၀ယ္ တယ္။ လူမႈေရးကိစၥေတြမွာပါ ေတာ္ေတာ္ေလး၀င္ၿပီး လႊမ္းမိုးတဲ့သေဘာမွာရွိတယ္။ စီးပြားေရးတစ္ခုတည္းတင္မဟုတ္ဘူး။ တကယ္ တိုင္းၿပည္မွာအႏ ၱရာယ္ရွိတာက တရုတ္ၿပည္ႀကီးရဲ ့ အက်ိဳးစီးပြားေတြက ကၽြန္ေတာ္တို ့အထက္ဗမာၿပည္ႀကီးကို မ်ိဳလိုက္တာ။ အဲဒါက ကၽြန္ေတာ္တို ့တေတြ အတြက္ပိုၿပီးေတာ့ေႀကာက္စရာေကာင္းတယ္။ ေၿမနိမ့္ရာလွံစိုက္တဲ့ပံုစံမ်ိဳး ဘဂၤလီကိုရွင္း လိုက္၊ ႏိုင္ငံကႏွင္ ထုတ္လိုက္တို ့ဆိုတာေတြက တလြဲဆံပင္ေကာင္းၿပီးေတာ့ ဖက္ဆစ္ဆန္ ဆန္ေတြ ၿဖစ္ေနႀကတယ္။ လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈမ်ားေနတာ။

ဗမာအစိုးရက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူခ်င္တာမွ မဟုတ္ဘဲနဲ ့။ ကခ်င္က သာမန္လူမ်ိဳးစုေလးမဟုတ္ဘူး။ ကခ်င္က ကၽြန္ေတာ္တို ့ေခတ္သစ္ႏိုင္ငံႀကီးကို၁၉၄၇ မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို ့ ဦးႏုတို ့နဲ ့ အားလံုးေပါင္းၿပီးေတာ့   ႏိုင္ငံကိုအတူထူေထာင္မယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ေထာင္ခဲ့တာ။ သမိုင္းအရႀကည့္မယ္ဆို လို ့ရွိရင္သမိုင္း ပညာ ရွင္ ေဒါက္တာသန္းထြန္းကိုယ္တိုင္ေၿပာသြားတာရွိတယ္။ကခ်င္ၿပည္နယ္ ဟာ ဘယ္တုန္းကမွ ေၿမၿပန္ ့က ဗမာေတြရဲ ့လက္ေအာက္မွာမရွိခဲ့ဘူး။ ကခ်င္ေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယံုႀကည္လို ့ ေလးစားလို ့
လြတ္လပ္ေရးအတူတူေတာင္းမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ေတာင္းခဲ့တာ။ အဲဒီလိုလူမ်ိဳးစုအဖြဲ ့အစည္းတစ္ခုကို ဗမာစစ္တပ္မွာရွိတဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြက တမင္ႏွစ္ေပါက္တစ္ေပါက္ရိုက္ၿပီးေတာ့ က်ံဳးသြင္းတာ။ ၿပီးေတာ့ ကခ်င္ထဲမွာအက်င့္စာရိတၱ မခိုင္တဲ့၊ ေလာဘႀကီးတဲ့သူေတြကိုေမြးထားၿပီးေတာ့ ကခ်င္ေတြကိုစီးပြားေရး အရ က်ံဳးသြင္းဖို ့လုပ္တာ။ ေဘာ္ဒါဂတ္ဖို ့စ္ ေပါ့ေနာ္။ အဲဒါကို ဟိုဘက္ကလက္မခံလို ့ ဒီလိုၿဖစ္တာ။ အားလံုးထဲမွာ ကိုယ့္နိုင္ငံကခြဲထြက္မယ့္ ဘယ္လူမ်ိဳးစုမွမရွိဘူး။ သူတို ့ (အစိုးရ)က တမင္အသာစီးယူၿပီးေတာ့ သူတို ့လုပ္ခ်င္ရာလုပ္လို ့ရတဲ့ဟာမ်ိဳးကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလို ့ေခၚတယ္။ သူတို ့လုပ္ခ်င္ရာလုပ္လို ့မရတဲ့အေနအထားမ်ိဳးမွာ သူတို ့က စစ္ကို ေပၿပီးေတာ့ တိုက္တယ္။ ဗမာမဟုတ္တဲ့အၿခားတိုင္းရင္းသားေတြေနတဲ့ ေနရာေတြမွာ ရွမ္းၿပည္နယ္ဘဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ ကခ်င္ ဘဲၿဖစ္ၿဖစ္၊   ေနာက္ဆံုး ရခိုင္ၿပည္နယ္လိုေနရာမ်ိဳးမွာ လက္ရွိၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရးဆိုတာေတြဟာ အဲဒီမွာရွိတဲ့ၿပည္ သူေတြဟာ ဒုကၡေရာက္ၿပီးေတာ့ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္ ပ်က္စီးတာက လြဲလို ့ရွိရင္ သူတို ့အတြက္က ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရးဆိုတာဘာအက်ိဳးမွ မရွိဘူး။ ဒီကိစၥက တိုင္းရင္းသားေဒသေတြ တင္မကဘူး၊ ေႀကး စင္ေတာင္ လက္ပံေတာင္းေတာင္ဘက္ကို ႀကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ လယ္သမားေတြဟာ ေထာင္ နဲ ့ေသာင္း နဲ ့ကိုခ်ီၿပီး ဒုကၡေရာက္ႀကတယ္ဆိုေတာ့ဗမာၿပည္မွာရွိတဲ့ လူအမ်ားစုအတြက္ ၿပဳၿပင္ေၿပာင္း လဲမႈေတြ က အက်ိဳးမရွိတဲ့အၿပင္အက်ိဳးေတာင္ ယုတ္တယ္လို ့ လက္ရွိအေနအထားအရ ၿမင္ေနရတယ္။

ေနာ္ေ၀က ဗမာၿပည္ထဲကို၀င္လာတာက ရွင္းရွင္းေလး။ ေနာ္ေ၀၀င္လိုက္တဲ့ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ပီပီၿပင္ၿပင္ရသြားတဲ့ႏိုင္ငံဆိုတာ မရွိဘူး။ ပါလက္စတိုင္းနဲ ့အစၥေရးကိစၥကိုႀကည့္မယ္ဆိုရင္ ၁၉၉၅ မွာ ပါ လက္စတိုင္းေခါင္းေဆာင္ ရာဆာအာရာဖတ္နဲ ့ အစၥေရး၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ တို ့ ေအာ္စလိုၿငိမ္း ခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲဆိုၿပီးေနာ္ေ၀ကလုပ္တယ္။ စာခ်ဳပ္တခ်ိဳ ့ ခ်ဳပ္လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီကေန ့အထိအစၥေရး နဲ ့ပါလက္ စတိုင္း ဂါဇာမွာ ခ်ေနတုန္းဘဲ။ ေအာ္စလို ၀င္လုပ္လိုက္လို ့အေရွ ့အလယ္ပိုင္းေဒသမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရသြား တယ္ဆိုတာ မရွိဘူး။အာရွတိုက္ကို၀င္လာတဲ့အခါက်ေတာ့လည္း ေနာ္ေ၀၀င္လာလို ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရသြား တယ္ဆိုတာ မေတြ ့ဖူးဘူး။ သီရိလကၤာႏိုင္ငံကိုႀကည့္လိုက္၊ ကိုလံဘိုၿမိဳ ့မွာဗုဒၶဘာသာအမည္ခံထားတဲ့ ကိုလံဘိုအစိုးရနဲ ့ ခရစ္ယာန္အမ်ားစုၿဖစ္တဲ့က်ားသူပုန္အဖြဲ ့နဲ ့ တိုက္ႀကတဲ့ကိစၥ။ ေနာက္ဆံုး က်ားသူ ပုန္ေတြ လက္နက္ခ်ၿပီးတဲ့အခါမွာ အစိုးရတပ္က သတ္ပစ္တာ အစုလိုက္၊ အၿပံဳလိုက္။ ေနာ္ေ၀က လည္းကၽြန္ေတာ္တို ့ႏိုင္ငံမွာ စီးပြားေရးလုပ္ခ်င္တဲ့ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံဘဲ။ အက်ိဳးအၿမတ္ရခ်င္လို ့လာတာ။ ဒါ့ေႀကာင့္မို ့လို ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ၿပည္သူေတြအေနနဲ ့သိဖို ့ရာကႏိုင္ငံၿခားက၀င္လာတယ္ဆိုရင္ စီးပြားေရး သမားဘဲ၀င္၀င္၊ ႏိုင္ငံေရးသမားဘဲ၀င္၀င္ဘယ္သမၼတဘဲလာလာ သူတို ့အက်ိဳးစီးပြား အတြက္ လာ တာ။ က်ဳပ္တို ့နိုင္ငံႀကီးလမ္းပြင္းသြားဖို ့တို ့၊ က်ဳပ္တို ့နိုင္ငံကလူေတြ ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္ စားဖို ့တို ့၊ေရွ ့ မွာစီးပြားေရးေတြေကာင္းလာဖို ့အတြက္လာတာ မဟုတ္ဘူး။
အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာဆက္ဆံေရးမွာ တစ္နပ္မွအလကားရတဲ့ထမင္း၊ တစ္ခြက္မွ အလကားေသာက္ရ တဲ့လက္ ဘက္ရည္ဆိုတာ မရွိဘူး။

ေမလထဲမွာ ရခိုင္အမ်ိဳးသမီး ဗလကၠာရ အၿပဳခံရၿပီးအသတ္ခံရတယ္။ေနာက္ ဗမာသတင္းစာေတြထဲမွာ ပါတာကလည္း ရခိုင္ဗုဒၶဘာသာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို မြတ္စလင္သံုးေယာက္က ဗလကၠာရက်င့္ၿပီး ရက္ရက္စက္စက္သတ္လိုက္တယ္ဆိုတဲ့သတင္းပါတယ္။ အဲဒီသတင္းထြက္လာၿပီးတဲ့အခါေတာင္ကုတ္ဘက္မွာ မြတ္စလင္ ဆယ္ေယာက္ေလာက္ကို လူ ၃၀၀   ေလာက္ က၀ိုင္းသတ္လိုက္တယ္ဆိုေတာ့ စဥ္းစားႀကည့္၊ အစိုးရဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဒါမွမဟုတ္အစိုး ရနဲ ့မကင္း တဲ့ အဖြဲ ့ရဲ ့လက္ခ်က္ပါေနတယ္လို ့ ကၽြန္ေတာ္ၿမင္တယ္။
ရခိုင္ေတြနဲ ့မြတ္စလင္ေတြ တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေန တဲ့အသိုင္းအ၀ိုင္း ရွိ တယ္။ ေက်ာက္နီေမာ္လိုေနရာမ်ိဳးကိုႀကည့္လိုက္၊ ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္ေနလာတာ။ ဘာမွၿပႆနာမရွိဘူး။ ရခိုင္ဗုဒၶ ဘာသာေတြနဲ ့ မြတ္စလင္ေတြဘင္ဂလီဘဲေခၚေခၚ၊ ရိုဟင္ဂ်ာ ဘဲေခၚေခၚ တစ္ေယာက္ နဲ ့တစ္ေယာက္ရိုက္ေနႀကတာ ခုတ္ေနႀကတာ မရွိခဲ့ဘူး။ အဲဒီလိုအေနအထားမ်ိဳးမွာ တစ္ေယာက္ နဲ ့တစ္ေယာက္ ရက္ရက္စက္စက္ လုပ္လာႀကေအာင္ ဘယ္သူကႏွပ္ေႀကာင္းေပး လိုက္တာလဲ။ အဲဒီႏွပ္ေႀကာင္းေပးလိုက္တဲ့အထဲမွာ အစိုးရက ဘယ္အတိုင္းအတာထိပါသလဲ။ ေနာက္တစ္ခုက စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးအဖြဲ ့လုပ္တယ္ဆိုတာ အေနာက္ကဖိအားေတြ ၀င္မလာေအာင္လုပ္တာၿဖစ္မယ္။ ဒီလူမ်ိဳးေရးၿပႆနာက အစိုးရဘက္က တစ္နည္းတစ္ဖံုနဲ ့ႏိုင္ငံေရးကိုကစားတာလို ့ ကၽြန္ေတာ္ၿမင္တယ္။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ စဥ္းစားမယ္ဆိုလို ့ရွိရင္ လူမ်ိဳးေရးအေရးအခင္း စၿဖစ္ကတည္းကသမၼတဦးသိန္းစိန္ ရဲ ့စကားေတြက ေလး၊ငါးခါေလာက္ အမ်ိဳးမ်ိဳး စကားလမ္းေႀကာင္းေတြေၿပာင္းသြားတယ္။ သမၼတလို ပုဂၢိဳလ္ႀကီးကေတာင္ မ်ိဳးစံုေပါ့ဗ်ာ။ ဒီေကြ ့မွာဒီတက္နဲ ့ေလွာ္ ပံုစံမ်ိဳးနဲ ့။ အဲဒါေတြ ကိုႀကည့္ၿပီးေတာ့   ေနၿပည္ေတာ္ က မရိုးမသားနဲ ့ ၀င္ၿပီးေတာ့ပါတယ္ လို ့ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။ ေနၿပည္ေတာ္ကလူေတြကို လံုး၀ကိုအယံုအႀကည္မရွိဘူး။ ဒီလူေတြက အာဏာရေရးအတြက္ တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ “တည္”ေပးတာ၊ “တို ့”ေပးတာေတြ လုပ္ခဲ့ႀကတယ္။ ေအာက္ေၿခကလူေတြ မတည့္မွ ယာလည္းညက္ေစ ႀကက္လည္းပန္းေစဆိုတဲ့အေနနဲ ့ ႀကက္ကိုလည္းဖမ္းမယ္၊ ယာကိုလည္းထြန္ၿပီးသားၿဖစ္သြားမယ္ဆိုတဲ့
သေဘာမ်ိဳးလို ့ကၽြန္ေတာ္ၿမင္တယ္။ ႀကီးတဲ့အမႈကိုငယ္ေအာင္ ငယ္တဲ့အမႈကိုပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္တာ မဟုတ္ ဘဲနဲ ့ငယ္ေနတဲ့အမႈကိုႀကီးေအာင္၊ ႀကီးတဲ့အမႈကိုတစ္ႏိုင္ငံလံုး မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေအာင္လုပ္တဲ့ အစိုးရမ်ိဳး ဆိုလို ့ရွိရင္ေတာ့ကၽြန္ေတာ္တို ့ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သင့္သင့္ၿမတ္ၿမတ္ ေနလို ့ရမလဲ။ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြကတစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ အၿမင္ကြဲၿပားတာကို အၿမတ္ယူၿပီးေတာ့  ႏိုင္ငံေရးေသြးစပ္ မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ႏိုင္ငံဟာ ဆယ္နွစ္ တစ္ခါ၊ ၁၅ နွစ္ တစ္ခါ၊ႏွစ္ ၂၀ တစ္ခါဆိုသလိုဘဲ တိုင္းၿပည္မွာ စစ္ေဘးေရာ၊ ဘာသာေရးမီးေရာဘယ္ေတာ့မွ ၿငိမ္းမွာ မဟုတ္ဘူး။

ေဒါက္တာဇာနည္

(ယူနတီ ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၂၊ အမွတ္ ၁၅ တြင္ ေဖာ္ၿပပါရွိေသာ “ၿမန္မာ့အေရးေ၀ဖန္သံုးသပ္ သူ ေဒါက္ တာဇာနည္ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးမွ ထုတ္ႏုတ္ကူးယူပါသည္။အင္တာဗ်ဴးမူရင္းကို ေမာ္ကြန္းမဂၢဇင္းမွ ကူးယူသည္ဟု ယူနတီ ဂ်ာနယ္ကေရးသားထားပါသည္)